‘Atlas motiveert mij’

Zijn thuisland? Dat is België. ‘Toen ik hier iets meer dan een jaar geleden aankwam, voelde ik me opnieuw geboren. Ik wil het verleden achter me laten en me alleen nog maar op de toekomst richten.’ En in die toekomst wil Mesbah hard werken en een goed persoon zijn voor zijn nieuwe land. Het is zijn droom om informatica te studeren. Om deze droom te verwezenlijken, wil hij zijn Nederlands verder verbeteren. Daarnaast doet hij vrijwilligerswerk. ‘Mijn vervolgtrajectbegeleider van Atlas hielp me bij het vinden van sport en vrijwilligerswerk.’ Twee keer per week helpt Mesbah bij het Webpunt Atlas. ‘Zo kan ik mijn Nederlands oefenen en mijn computerkennis inzetten.’ 

In Afghanistan studeerde Mesbah computertechnologie. Hij is van plan om straks overdag te werken en ’s avonds te studeren, net als in Afghanistan. Is dat niet zwaar? En wanneer slaap je dan, vraagt zijn begeleider weleens. ‘Geen probleem’, zegt hij dan. ‘Ik ben het gewend om hard te werken. Mijn leven in België is 100 procent beter dan in Afghanistan.’

Inburgeringsattest

Drie maanden geleden ontving Mesbah zijn inburgeringsattest. ‘Dat voelde heel goed. Ik was trots op mezelf! Ik heb een toespraak geschreven voor de burgemeester, die ik nog een keer aan hem wil voordragen. Ik wil hem en alle Belgen bedanken dat ik hier mag blijven. Er zijn zoveel vriendelijke mensen die mij helpen hier.’ Zijn inburgeringsattest kwam er niet zomaar. Een Nederlandse cursus (niveau 1.2) en een cursus maatschappelijke oriëntatie zijn verplicht voor wie het inburgeringsattest wil verkrijgen. Dat attest heb je nodig om later de Belgische nationaliteit aan te kunnen vragen.

Het Nederlands leren gaat Mesbah goed af. ‘Als je het niet probeert, is het moeilijk. Maar als je het wel probeert, is het makkelijk. Ik begrijp nu 80 procent van wat mensen zeggen. Contact met anderen is heel belangrijk om de taal te leren.’ Daarom is hij zo blij met zijn vrijwilligerswerk. 

Maatschappelijke oriëntatie

De cursus maatschappelijk oriëntatie vond Mesbah heel interessant. ‘Als buitenlander weet je niet hoe België werkt. Daar zijn de lessen maatschappelijke oriëntatie voor.’ De lessen worden gegeven in een taal die de inburgeraar goed verstaat, Dari in het geval van Mesbah. 
‘Eigenlijk is alles in België anders dan in Afghanistan. Een belangrijk verschil: je moet overal een afspraak voor maken, ook voor de kleine dingen. Als je ergens zomaar binnenstapt, krijg je te horen: ‘dan moet u eerst een afspraak maken.’ Een agenda is heel belangrijk voor me geworden. En je moet zeker op tijd komen. Dat is een van de eerste dingen die ik vertel aan nieuwe mensen: zorg dat je op tijd bent voor je afspraken. Ik zorg zelf dat ik een kwartier op voorhand aanwezig ben.’

Dakloos

Toen Mesbah net in Antwerpen woonde, kwam hij via het sociaal centrum bij Atlas terecht. Hij kreeg een trajectbegeleider die zijn eigen taal sprak. ‘Khyber schreef me in  voor de Nederlandse les en de cursus maatschappelijke oriëntatie. Ook regelde hij een abonnement voor de bus en de tram, zodat ik naar de Nederlandse les kon gaan.’ Toen Mesbah niet langer welkom was in het huis waar hij verbleef, kwam hij op straat te staan. ’s Nachts sliep hij in het Centraal Station. Een Afghaanse man bracht hem in contact met zijn huidige huisbaas. ‘Met hulp van mijn trajectbegeleider Khyber lukte het om toestemming te krijgen van mijn huisbaas.’ Inmiddels woont Mesbah al een aantal maanden met plezier in zijn studentenhuis.

Energie

Na het behalen van zijn inburgeringsattest kon Mesbah terecht bij zijn vervolgtrajectbegeleider van Atlas, Nathalie. Zij helpt met de volgende stappen van het inburgeren. ‘Als ik met mijn moeder in Afghanistan bel, zeg ik haar altijd: ik heb een nieuwe moeder gevonden,’ lacht Mesbah. ‘Nathalie begeleidt me op verschillende manieren. Ze heeft bijvoorbeeld het vrijwilligerswerk bij Webpunt voor me geregeld. Nathalie legt dingen voor me uit en helpt me met mijn administratie.’ De mensen van Atlas motiveren Mesbah ook, merkt hij. ‘Als Nathalie of iemand anders tegen me zegt dat ik goed Nederlands spreek, dan krijg ik daar energie van.’
 

Nienke van Kapel