Overslaan en naar de inhoud gaan

logo

Katrien en Zakaria: buddy's tijdens lockdown

4 mei 2021 | Deel

Katrien en Zakaria: Atlas buddy's tijdens lockdown

Het buddyprogramma van Atlas brengt oude en nieuwe Antwerpenaren samen om Nederlands te oefenen. Katrien en Zakaria zijn een van de vele duo’s die tijdens de coronacrisis gekoppeld werden. Tijdens hun eerste fysieke ontmoeting vertellen ze over hun ervaringen.

Zakaria is afkomstig uit Palestina. Hij is ingenieur van opleiding. “In 2018 ben ik naar België gekomen. Ik werk nu bij Katoennatie.” Katrien is ook werkzaam in de technische sector. “Ik werk bij Talentenfabriek, een job- en opleidingspunt voor de industrie. Wij organiseren regelmatig opleidingstrajecten voor nieuwkomers. Vandaar is professionele taalhulp voor mij ook niet totaal onbekend.” 

Hun buddy-avontuur begon enkele maanden geleden. “Een tijdje geleden stuurde ik een brief naar Atlas, na enkele dagen kreeg ik antwoord. Ik had al snel contact met Katrien”, aldus Zakaria. “In maart 2020, het begin van Corona zijn we beginnen praten. Het was leuk, we hebben veel Nederlands gesproken.” De twee hielden voornamelijk contact via Whatsapp en Yitzi Meet. “Het praat vlotter en aangenamer als je elkaar kan zien”, verklaart Katrien. Elke week spraken de buddies af. Maandag, woensdag en vrijdag om drie uur stipt werd hun vaste moment.

Zakaria wil heel graag zijn Nederlands verbeteren. “Op mijn werk kan ik geen Nederlands oefenen, we spreken Engels daar. Tijdens de coronaperiode was er ook geen school dus kon ik met niemand Nederlands praten. Ik denk dat ik meer Nederlands heb geleerd door te spreken met Katrien.” 
 

“Onze gesprekken gaan soms gewoon over banale dingen.”
 

Onze gesprekken zijn enorm uiteenlopend: “We hebben heel wat gesproken over mijn cultuur en mijn land, maar ook over België”, zegt Zakaria. Omdat de Ramadan  tijdens de lockdown viel, hadden de twee het geregeld over hoe moeilijk het soms is, of over de lekkere maaltijden op de momenten dat er gegeten mocht worden. “Gisteren waren we nog enthousiast aan het praten over onze gemeenschappelijke voorliefde voor Cola Light en Peper & Zout chips. Onze gesprekken gaan dus soms ook gewoon over banale dingen”, aldus Katrien. De vele conversaties en urenlange telefoontjes brachten beide heel wat bij. “Ik ben dan misschien de taalbuddy van Zakaria, maar ik heb ook heel wat van hem geleerd. Het is een wisselwerking”, zegt Katrien. 

Omdat Katrien bij Talentenfabriek werkt, wilde ze graag gekoppeld worden met iemand die ook in dezelfde industrie actief is. “Zo kon ik mijn buddy misschien ook professioneel verder helpen.” Samen hebben ze een cursus elektriciteit gevolgd. “Katrien heeft me hier heel goed geholpen. Ik heb zo heel wat nieuwe woorden over elektriciteit leren kennen”, zegt Zakaria enthousiast. “Ik ben verre van ingenieur”, aldus Katrien, “maar ik kende de basiscursus elektriciteit wel. Tijdens corona heb ik over kinetische energie geleerd. We hebben dus niet enkel gesproken over de alledaagse dingen maar ook over meer inhoudelijke, toekomstgerichte dingen.”
 

“Je hebt het gevoel dat je iets kan betekenen voor iemand anders.” 
 

Het idee om deel te nemen aan het buddyprogramma speelde al een tijdje in het hoofd van Katrien. De lockdown deed haar de beslissende stap zetten. “Tijdens de lockdown had ik het minder druk en was ik meer thuis. Dat was voor mij hét moment om de knoop door te hakken. De tijdsinvestering is eigenlijk redelijk beperkt: je doet het zo uitgebreid als je zelf wil. Het is gewoon leuk te weten dat je iets kan betekenen voor iemand anders. Daarnaast was de ondersteuning die ik van Atlas kreeg erg toegankelijk. Bij vragen of problemen kon ik altijd contact opnemen. Ik kreeg ook regelmatig mails met taaltips.”

Nu er af en toe al wat meer mag, hebben de buddies iets minder frequent contact. “Na de eerste lockdown begon ik terug te werken en was het moeilijk om af te spreken. Ik had zo weinig tijd. Ik ben nu ook aan het leren voor mijn theoretisch rijbewijs. Na mijn werkdag begin ik direct aan de cursus. Volgende maandag doe ik mijn examen. Daarna heb ik meer tijd dus dan kunnen we misschien weer vaker afspreken.”

In de tussentijd blijft Zakaria Nederlands leren. “Tijdens het bellen liet hij zien dat hij een kinderboek aan het lezen was”, zegt Katrien. “Ik heb dus voor ik thuis vertrok nog vlug een boek meegenomen. Kinderboeken zijn een heel goede manier om de taal te leren. De korte zinnen en gemakkelijke woorden zorgen voor meer taalgevoel.” Voor de buddies ligt een editie van ‘Spetterende Dolfijnverhalen’. “Ik lees graag kinderboeken. Ik leer er veel uit”, verklaart Zakaria. “Het zijn gemakkelijke woorden en dat is beter voor mij. En als je even niet wil lezen, kan je naar de mooie foto’s kijken.”
 

Wil jij net zoals Katrien het verschil maken en een nieuwkomer onder de vleugels nemen? 

Atlas is op zoek naar Nederlandstalige vrijwilligers die tijdens de zomermaanden enkele keren willen afspreken met een anderstalige nieuwkomer om Nederlands te oefenen. Lees hier meer informatie: 
 

Sarah Logtman

Sarah schreef dit artikel tijdens haar stage in Atlas