Overslaan en naar de inhoud gaan

logo

Noreen - dag van de culturele diversiteit

3 juni 2021 | Deel

Noreen: "Het voelt raar om hier Pakistaanse kledij te dragen."

Noreen is geboren in België. Snel daarna verhuisde ze met haar ouders naar Pakistan, hun geboorteland. Toen ze 2,5 jaar oud was, verhuisden ze opnieuw naar België door het werk van haar vader, die een tijdje later overleed. Noreen: "Thuis spreken we 4 talen. Nederlands, Engels, Urdu en Punjabi."

Je groeide op in België, maar jouw roots liggen in Pakistan. Hoe voelt dat voor jou om in beide werelden te leven? 

"Ik ben 22 jaar en ik merk dat ik steeds meer op zoek ga naar mijn identiteit. Tussen die 2 werelden leven is niet gemakkelijk en zeker niet als vrouw én moslima met Pakistaanse roots. Enerzijds wil ik iets terugdoen voor wat België ons gegeven heeft en anderzijds wil ik ook iets betekenen voor Pakistan. In Vlaanderen ga ik veel engagementen aan: ik ben bezig met Belgische politiek en ik werk als vrijwilliger. Ook mijn mama werkt als vrijwilliger bij het Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW). België heeft mij en mijn moeder een thuis gegeven. Zij was alleenstaande en had het niet gemakkelijk met 2 kinderen. 

Maar ik wil steeds méér weten over mijn Pakistaanse kant. Ook al voel ik me zeker ook Vlaming, toch heb ik meer ambities voor Pakistan dan voor België. Ik wil bijdragen aan een betere wereld. In Pakistan heerst een grote verdeeldheid tussen de elite en de minderbedeelden. De eliteklasse heeft geld en luxe. Zij leiden een fantastisch leven, terwijl de minderbedeelden vaak met 10 mensen in één kamertje wonen zonder water of elektriciteit. Die moeten gewoon overleven. Het voelt heel oneerlijk dat ik zo geprivilegieerd ben in België terwijl er mensen zijn in Pakistan die moeten vechten voor voedsel en kleding."

Zijn er verschillen tussen de 2 culturen?

"Er is veel verschil. Bijvoorbeeld, in Pakistan bestaat een glamoureuze showbizzwereld vol muziek met Pakistaanse instrumenten. Dans en muziek zijn in onze cultuur erg belangrijk. Op trouwfeesten bijvoorbeeld. Die duren 3 à 4 dagen en daar dansen we vaak ‘Bhangra’. Dat is een muziekgenre, maar ook een dans. 

Een Pakistaans trouwfeest is echt een beleving. De eerste dag is de dansdag. Alle meisjes komen op die dag samen en leggen dan matrassen en kussens op de grond. We dansen op de muziek van de 'dhol', een instrument dat wordt bespeeld met lepels. De tweede dag is er vaak een henna-party. De derde dag is ‘nikaah’: dat betekent dat het koppel het religieus huwelijkscontract ondertekent maar nog niet in het gemeentehuis. Het huwelijk in het gemeentehuis doet het koppel achteraf. De laatste dag is er een soort van trouwreceptie, een 'after-party', zeg maar."

Je draagt in het dagelijkse leven meer westerse kledij, en op sociale media Pakistaanse kledij. Hoe komt dat? 

"Ik ben hier opgegroeid, ik ga hier naar school en ik werk hier. Het voelt raar om dan Pakistaanse kledij te dragen. Als ik in Brussel of Antwerpen zou wonen, dan zou ik dat misschien wel doen. Dat ik in Turnhout woon speelt een grote rol. Vroeger was Turnhout echt geen diverse stad. Sinds Turnhout Syrische en Afghaanse vluchtelingen opvangt, is er stilaan meer diversiteit, maar ik heb me hier nooit echt thuis gevoeld. 

Mijn moeder heeft daar geen problemen mee. Zij draagt wel Pakistaanse kledij, ook buiten. Ik voel hier niet veel kansen om mijn Pakistaanse kledij te dragen. Daarom zijn islamitische feestdagen zoals Eid al-Fitr echt hoogdagen voor mij. Dan ben ik zo gelukkig dat ik mezelf mag opmaken, Pakistaanse juwelen en Pakistaanse kledij mag dragen.

Voor Eid al-Fitr, offerfeest en trouwfeesten dragen Pakistanen extravagante kledij. Dat heb je misschien al gezien op Bollywood-feesten. De Pakistaanse vrouwen dragen dan sari’s en lange rokken vol parels. 
Kleuren zijn belangrijk. De kleur rood heeft bijvoorbeeld een betekenis tijdens trouwfeesten. Op de derde dag, ‘nikaah’, draagt de bruid een rood kleed. Ik had op Eid al-Fitr ook een rood kleed aan. Veel mensen dachten dat ik ging trouwen. Wat niet zo is (lacht)."

Ervaar je soms racisme omwille van je roots?

"In mijn eerste en tweede jaar hogeschool zat ik op kot in Mechelen. Toen nam ik vaak eten van thuis mee om op te warmen op kot. Een kotgenoot van mij keek altijd vies naar mijn eten. Dan zei hij, 'Aziatisch eten stinkt'. Dat is vaak gebeurd. Op die momenten stond ik nog niet zo stevig in mijn schoenen als nu. Die opmerkingen raakten me wel, maar ik bleef  stil omdat ik niets durfde zeggen. Nu zou ik anders reageren. Ik zou hem vragen om te proeven. Pakistaans eten met saffraan en curry’s en kip, dat is superlekker. Thuis eten we altijd Pakistaans." 

Eline Roels en Jeeke Detavernier
Eline en Jeeke schreven dit artikel tijdens hun stage.

Deze reeks is geschreven voor Dag van de Culturele Diversiteit, op 21 mei. Antwerpen telt meer dan 170 verschillende nationaliteiten, en dus nog meer culturen en gewoontes. Wat betekent cultuur voor je identiteit? En hoe kan je verschillende culturen combineren met elkaar?