Overslaan en naar de inhoud gaan

logo

Hakima

8 maart 2021 | Deel

Vrouwen ondersteunen vrouwen: Hakima is begeleider bij Taalbubbels+

Hakima Belekhrif is geboren in Antwerpen, getrouwd én moeder van 4 kinderen. Ze is leerkracht Maatschappelijke Oriëntatie (MO) in het project Taalbubbels+. Al 5 jaar vervult ze deze functie met grote passie en liefde voor anderstalige mama’s in maatschappelijk kwetsbare situaties.

‘Ik heb verschillende lagen. Ik ben een moeder en een vrouw. Ik ben Antwerpenaar, maar ook Marokkaanse. Daarnaast ben ik ook een leerkracht. Die verschillende lagen, dat is juist tof, daar ben ik trots op. Ik voel me echt thuis in Antwerpen. Er stoort me veel in deze stad, zoals de drukte en de groeiende kloof tussen arm en rijk. Maar tegelijkertijd heb ik ook heel veel liefde voor Antwerpen.’

‘Ik geloof dat er positiviteit in iedereen zit. Dat iedereen in zichzelf kan en moet geloven. Dat ze zodanig veel zelfvertrouwen hebben dat ze hun eigen talenten kunnen ontwikkelen. Dat hoeven geen spectaculaire dingen te zijn. Het kan beginnen met kleine zaken, zoals bijvoorbeeld zelfzekerheid hebben in het opvoeden van kinderen of het durven aanspreken van een leerkracht.’

Hakima wou graag werken met maatschappelijk kwetsbare vrouwen. ‘Kwetsbaar is een ruim begrip. Het gaat eigenlijk over vrouwen die niet gezien worden. Vrouwen die niet tot bij Atlas geraken. Vrouwen die gewoonweg niet bereikbaar zijn, omdat de drempel voor hen nog te hoog is.’

‘Als ik mijn job in 1 woord zou moeten omschrijven, dan is dat zonder enige twijfel: voldoening. Het is geen moeilijke opdracht voor mij om de lessen te geven. Ik heb veel geduld en expertise. Daarnaast respecteer ik vrouwen, ongeacht hun nationaliteit. Mij maakt het niet uit van waar je komt.’

Kinderopvang

Veel mama’s zijn in het begin nog niet bekend met de kinderopvang. Taalbubbels+ probeert hier verandering in te brengen door extra in te zetten op dit onderwerp.

‘We zijn op zoek gegaan naar waarom we vrouwen niet bereiken, waarom die drempel te hoog is. We hebben doorheen de jaren gemerkt dat kinderopvang voor vele moeders nog onbekend blijkt te zijn. Ze zijn wantrouwig omdat ze denken dat hun kinderen niet goed verzorgd zouden worden daar, ze zijn soms echt bang.’

‘In het begin mogen de kinderen meekomen naar de lessen, als ze nog baby zijn. Heel procesmatig beginnen we dan over kinderopvang te praten. Wat is het? Waarom zou ik mijn kinderen naar daar brengen? Waar is dat dan? Ook krijgen de mama’s de kans om zelf naar daar te gaan, om informatie te krijgen over de structuur en alles wat erbij komt kijken. Na die sessies kunnen ze hun kind inschrijven. We verwachten niet dat ze van de een op de andere dag hun kinderen bij een opvang willen achterlaten, maar we proberen het langzaam op te bouwen en vertrouwen te creëren. We werken nu op maat van de vrouwen, naargelang hun moeilijkheden.’

Proces met elkaar aangaan

Hakima bereidt de lessen van thuis uit voor. Via digitaal overleg bespreekt ze met de leerkracht Nederlands over welk thema ze les willen geven. Ze staan continu in contact met elkaar en stemmen de lessen op elkaar af. ‘Stel, ik geef vrijdag een les MO over huisvesting, dan gaat de Nederlandse les woensdag ook over huisvesting. Op die manier proberen we consequent te zijn in de lessen.’

Taalbubbels+ draait vooral om het geven van een stem en gezicht aan de mama’s. Ze moeten proeven van het leven en voelen waar ze goed in zijn. Het gaat erom een sterkte te vinden en hierop verder te kunnen bouwen. Ze leren veel van de lessen, maar ook van elkaar.

‘Je gaat een proces aan met die mama’s en zij met elkaar. Doorheen het traject merk ik echt een verschil bij de vrouwen. In het begin zijn ze wat verlegen en schuchter. Eén jaar lang probeer je die vrouwen te versterken. Langzaam maar zeker zie je ze openbloeien tot een sociale en fiere vrouw. Dat geeft mij echt een fijn gevoel.’

De lessen worden een houvast, onmisbaar voor de mama’s. ‘Ze bedanken me vaak en zeggen me dat het dankzij mij is dat ze zo ver zijn gekomen, maar ze hebben het vooral aan zichzelf te danken. Hun doorzettingsvermogen en kracht heeft hen gebracht tot waar ze zijn.’

Het is belangrijk voor de vrouwen om in contact te zijn met elkaar. ‘Vooral omdat ze zo kwetsbaar zijn is het belangrijk dat de lessen klassikaal kunnen doorgaan. Zij hebben echt veel aan elkaar en drijven elkaar tot het uiterste. Het allerbelangrijkste is dat ze het gevoel hebben dat ze vooruit gaan.’

Liene Vermeulen schreef dit artikel tijdens haar stage bij Atlas.